گروه جامعه خبرگزاری فارس- درنای سیبری به نام «امید» که پس از تلف شدن جفتش به مدت ۱۵ سال به تنهایی به ایران مهاجرت میکرد،قرار بود با تصمیم مسئولان و دوستداران محیطزیست با یک درنای دیگر به نام «رویا» که از کشور بلژیک وارد شده بود جفت شود تا بتوانند باهم مسیر رفت و برگشت به سیبری را پرواز کنند و حتی این امیدواری به وجود آمد که با جفتگیری نسل آنها ادامه پیدا کند .اما با شروع مهاجرت این درناها شرایط نشان میدهد که این دو پرنده با یکدیگر جفت نشده و تلاشهای سازمان محیطزیست با شکست مواجه شده است و حتی خبری از امید نیست.
جدایی دو پرنده
آرش حبیبیآزاد پرندهشناس در گفتگو با خبرنگار محیطزیست خبرگزاری فارس، درباره این دو درنا گفت: امکان جفتگیری این دو پرنده بسیارضعیف بود و این فکر که این دو جفت میشوند و صاحب جوجه، از ابتدا بسیار دور از انتظار بود.
وی درباره چرایی آوردن این ماده درنا گفت: چون این درنا تک مانده بود تلاشی از سوی موسسه بینالمللی ژورنال با همکاری سازمان حفاظت محیطزیست ایران انجام گرفت ولی شانسی برای موفقیت نداشت،در چند روز آینده باید ببنیم چه اتفاقی برای درنای ماده میافتد، باید بتوانند آن را زندهگیری کنند و به شرایط زندگی در اسارت برگردانند چون احتمال اینکه بتواند ادامه مسیر بدهد و دوباره پرواز کند کم است.
حبیبیآزاد ادامه داد: ۱۴ اسفند این دو پرنده فریدونکنار را ترک کرند و باید تاکنون به پارک ملی شیروان در آذربایجان میرسیدند،اما در حال حاضر «رویا» فرود آمده و کسی هم از سرنوشت «امید» خبر ندارد. این دو درنا با هم و در کنار هم پرواز کردهاند ولی «امید» نمیتواند کمکی به رویا کند و احتمالاً فقط در کنارش میماند تا او پرواز کند ولی در حال حاضر هیچکس «امید» را ندیده است.
وی گفت: اینها دو پرنده تقریباً از هم جدا هستند، تا کنون غیر از جفت اصلی درنای نر ۴ بار برای او جفت از همین پرندهها انتخاب کردند که این پروژه موفق نبود، انتخاب جفت برای درنای نر بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته و با این کار جان هردو درنا به خطر افتاده است چون «امید» که هر سال مهاجرت میکرد ولی در حال حاضر سرنوشتش به «رویا» گره خورده و نگرانی از دست دادن «امید» وجود دارد، رویا هم که شرایط زندگی در محیط آزاد را ندارد و بهتر است که زندهگیری شود چون در طبیعت دوام نمیآورد.
نبودن زیستگاه برای درنا
این پرندهشناس ادامه داد: رویا در اسارت بوده و اصطلاحاً قفسی است، اگر او را بگیرند به اسارت برمیگردانند ولی امید پرنده آزاد بوده و همین شرایط، این دو را خیلی متفاوت از هم میکند.ما باید زیستگاه این پرندهها را درست کنیم تا آنها بتوانند ادامه حیات بدهنددر حال حاضر برای درنای سیبری طبیعتی نداریم .این درنا احتیاج به تالاب دارد که در حوالی عباس آباد، شهسوار و تنکابن تالابی نمیبینید و متأسفانه همه در حال ساخت و ساز است و جایی برای فرود و زندگی درنا نیست.
به گزارش خبرنگار فارس،حالا شرایطی که برای درنای سیبری به وجود آمد نشان میدهد زیست مصنوعی و در اسارت نمیتواند به عدم انقراض یک گونه کمک کند و علیرغم تمام تلاشهایی که میشود امکان شکست این طرحها وجود دارد.بهترین شرایط این است که زیستگاه این موجودات حفظ شده و آنها در شرایط طبیعی به زندگی خود ادامه دهند.همچنین باید این موجودات را از مخاطرات و مشکلات طبیعی و انسانی حفظ کنیم و اجازه داده شود که آنها زندگی طبیعی خود را ادامه دهند.
پایان پیام/