صحبت‌های جنجالی آنتونیو کونته بعد از تساوی ناامیدکننده تاتنهام در مقابل تیم قعرنشین ساوتهمپتون، جای تردید باقی نگذاشت که دیر یا زود همکاری سرمربی ایتالیایی با اسپرز پایان خواهد یافت و اتمام یک فصل دیگر بدون کسب جام، راه کونته را از تاتنهام جدا می‌کند.

رسانه‌های انگلیسی می‌گویند کونته احتمالاً تا پایان قراردادش در تابستان روی نیمکت باقی نخواهند ماند و شاید در همین تعطیلات ملی سمتش را از دست بدهد. دنیل لوی، رئیس باشگاه و فابیو پاراتیچی، مدیر فوتبالی، به دنبال یافتن مناسب‌ترین جایگزین برای کونته هستند. تاتنهام هم‌اکنون با ۴۹ امتیاز از ۲۸ مسابقه در رده چهارم جدول لیگ برتر و موقعیت کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا قرار دارد، اما نیوکاسل و برایتون با پیروزی در بازی‌های عقب افتاده، اسپرز را از رده چهارم پایین خواهند کشید. مدیران تاتنهام دوست ندارند از دست رفتن جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا در عرض یک هفته، با از بین رفتن سهمیه فصل بعد تورنمنت اروپایی به مثلث ناکامی در انتهای فصل تبدیل شود. گمانه‌زنی‌های رسانه‌ها برای جانشین احتمالی کونته هم آغاز شده. با حضور توخل در آلیانز آرنا، نام او از سیاهه نامزد‌ها خط می‌خورد و نام ناگلزمن اضافه می‌شود. رسانه‌ها از نفرات زیادی به عنوان جانشین احتمالی کونته در تاتنهام نام می‌برند؛ از روبن آموریم سرمربی موفق اسپورتینگ لیسبون تا اولیور گلاسنر و چندین سرمربی از سری آ. از روبرتو دی‌زربی جوان تا بیلسای کهنه‌کار و صد البته مائوریسیو پوچتینو که همواره برای سفیدپوشان شمال لندن یک گزینه احتمالی به شمار می‌رود.

مائوریسیو پوچتینو؛ بازگشت بعد از ۴ سال
سرمربی آرژانتینی پائیز ۲۰۱۹ به امید ساخت روز‌های بهتر اخراج شد، اما هیچ یک از جانشینان او نتوانستند به روز‌های پرهیجان و درخشان پوچ در ۵ سال حضورش در شمال لندن نزدیک شوند. سابقه حضور او و تفکراتش در تاتنهام نشان می‌دهد خیلی زودتر از هر گزینه دیگری قادر به هماهنگی با ترکیب تاتنهام خواهد بود. تیم‌های او تهاجمی و جذاب بازی می‌کنند. پوچتینو قادر به طرح‌ریزی و پیشبرد پروژه‌های بلندمدت است و به عنوان یک سرمربی نسبتاً جوان رابطه عاطفی خوبی با بازیکنان برقرار می‌کند. تاکتیک‌های او از بیخ‌وبن با روش دفاعی تیم خسته کونته مغایر خواهد بود.

روبرتو دی‌زربی؛ جانشین خلف پوچ
دی‌زربی شاید نسخه جدید پوچتینو باشد؛ یک سرمربی جوان، با ایده‌های روشن و متعهد به فوتبال هجومی که از روش‌های مدرن استفاده می‌کند و تعادلی که بین بلوغ و اشتیاق دارد، می‌تواند تاتنهام را به یک شروع‌تر و تازه امیدوار کند. دی‌زربی امسال به خوبی در باشگاه پرشور برایتون میراث گراهام پاتر را هدایت کرده. تاتنهام نیاز دارد به جای تکیه به ۲ استعداد فوق‌العاده، اما پا به سن گذاشته گلزن، هنر تیمی خود در بازی با توپ در یک سوم هجومی حریف و ایجاد موقعیت‌های گلزنی را بازیابی کند. دی‌زربی می‌تواند خروس‌ها را به این هدف نزدیک کند و بازی هجومی و جذاب را که جزئی از ذات تیم است، احیا کند.

الیور گلاسنر؛ نابغه تاکتیکی
سرمربی اتریشی در دومین فصل حضورش در ولفسبورگ سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را کسب و رکورد سومین امتیاز بالا در تاریخ گرگ‌ها را از آن خود کرد. سال بعد به اینتراخت فرانکفورت رفت و با برتری مقابل رنجرز در ضربات پنالتی فاتح لیگ اروپا شد. امسال با اینتراخت در رده ششم جدول بوندس لیگا و فاصله ۶ امتیازی آخرین سهمیه لیگ قهرمانان اروپا قرار دارد. خود گلاسنر در پاسخ به خبرنگار اسکای اتریش گفته هنوز ۱۶-۱۷ ماه از مدت قراردادش باقی مانده و علت این هیاهو‌های رسانه‌ای را نمی‌داند. خلاقیت تاکتیکی و توانایی او در پیاده کردن بازی پرفشار و پرس شدید می‌تواند انگیزه سران تاتنهام برای جذب این سرمربی ۴۸ساله را بالا ببرد. ضمن اینکه گلاسنر به زبان انگلیسی هم مسلط است.

مارچلو بیلسا؛ تاکتیسین پیر
بیلسا امسال با وجود مذاکره نتوانست نیمکت خالی بورنموث و اورتون را پر کند و باید دید سرمربی دیرپای ایتالیایی چقدر برای نزدیک شدن به تاتنهام استادیوم بخت دارد. بیلسا در طول دوران حرفه‌ای خود سطح تمام ترکیب‌هایی که در اختیار داشته را بالا برده و همیشه بالاترین استاندارد‌ها را از شاگردانش انتظار دارد. سبک بازی توأم با انرژی زیاد و پرس از بالا همان چیزی است که ترکیب فعلی تاتنهام به آن احتیاج دارد. بیلسا به شکل پایه به سیستم ۳-۴-۳ علاقه دارد. ناتوانی اریک دایر در همکاری با دفاع دونفره و بازیکنان کناری تاتنهام که بیشتر بال-مدافع هستند تا مدافع کناری، استفاده از این سیستم را ناممکن می‌کند. با این حال بیلسا گهگاه به سیستم پایه ۳-۱-۳-۳ هم علاقه دارد که وینگ‌بک‌های کناری و یک هافبک نگه‌دارنده پشت سر خط تهاجمی خلاق به پویایی سیستم کمک می‌کنند. روش بازی بدون توپ تاتنهام در حضور بیلسا مسلماً متفاوت خواهد بود و اولین تغییر محسوس در صورت حضور پیرمرد کهنه‌کار آرژانتینی، جذابیت و هیجان بیشتر در بعد ازظهر‌های استادیوم تاتنهام خواهد بود.

لوئیس انریکه؛ دور از دسترس
انریکه شاید یک هدف بلندتر از معمول برای اسپرز یا هر تیم انگلیسی دیگر به شمار رود. او ۳ سال فوق‌العاده را در نوکمپ پشت سر گذاشت. در نخستین فصل، سه‌گانه داخلی-اروپایی گرفت و در نهایت با کسب ۹ جام از ۱۳ جام ممکن در روز‌های اوج مثلث مسی – سوارس – نیمار، دوران درخشانی به نام خود ثبت کرد. بعد از اینکه از شوک درگذشت دختر خردسالش به علت سرطان درآمد به تیم ملی اسپانیا برگشت و ترکیب کاملاً متوسط و کم‌ستاره لاروخا را به یک‌قدمی فینال یورو ۲۰۲۰ هم رساند؛ هرچند در نهایت با شکست در ضربات پنالتی مقابل ایتالیا در رسیدن به افتخار ناکام ماند. ناکامی او پائیز گذشته با شکست مقابل مراکش، همسایه فرامدیترانه‌ای اسپانیا در جنوب در یک هشتم نهایی جام جهانی تکمیل شد تا فضا را برای بازگشت به فوتبال باشگاهی مهیا کند. اعتماد به نفس، کاریزما و سواد انگلیسی می‌تواند برگ برنده او در لیگ برتر باشد.